Po raz pierwszy karczma w Zagórzu wymieniona została w dokumencie z 7 stycznia 1413 r. za sprawą gdańskiego komtura, który przekazał ją Jakubowi z Gołędzina, jako kolejnemu właścicielowi. Można wnioskować, że istniała ona już w XIV w. Usytuowana była przy obecnej ulicy Sobieskiego na terenie byłej garbarni. Sąsiadowała z rumskim zajazdem zwanym Sobieskim.

W roku 1903 po prawej stronie sali dancingowej wybudowano Hotel Claassen

Hotel Claassen późniejszy Biały Dworek

Karczmę w Zagórzu wymieniają ilustracje z roku 1565 i 1627. W tamtym czasie pełniła ona rolę gospody, w której podróżni korzystali z noclegów i posiłków, a dla koni z obroku oraz stajni.
   Podczas pierwszej wojny szwedzkiej ok. 1629 roku karczma uległa zniszczeniu. Odbudowana później przyjęła formę zajazdu z pokojami noclegowymi i wozownią. W roku 1651 karczma miała m. in. zezwolenie na wypiek chleba. Jako ciekawostka wymieniona jest w wilkierzu informacja:

że pod groźbą kar na rzecz wsi nie było wolno w karczmie kląć i złorzeczyć, grać w karty i kości.

   W roku 1792 do karczmy należały dwa zabudowania oraz 32 łany ziemi uprawnej i łąk leżące również na Szmelcie. Po raz ostatni na mapach Zagórza stara karczma pokazana jest w roku 1826 o podobnym kształcie jak sąsiadujący z nią rumski tzw. zajazd Sobieskiego.
   W połowie wieku za starą karczmą w kierunku wschodnim powstaje dwuczęściowy obiekt nowej karczmy o dachu dwuspadowym usytuowany bokiem do drogi. W miejscu wiekowej karczmy wybudowano wozownię o konstrukcji szkieletowej w tzw. mur pruski. W późniejszym okresie na przedłużeniu budynku pobudowano przeszkloną letnią kawiarnię ogrodową o konstrukcji drewnianej. Jeszcze w XIX w. rozebrany został budynek nowej karczmy i wozowni. W jej miejsce dobudowano do letniej kawiarni parterową murowaną restaurację . Działo się to w okresie, kiedy od II połowy XIX w. Zagórze i Szmelta zaczęły odgrywać rolę miejscowości letniskowo-kuracyjnej. W tym czasie powstało kilka pensjonatów i domów kuracyjnych jak i restauracji leśnych, a nawet mała scena leśna z widownią w okolicy góry Markowcowej.
   W roku 1903 dobudowano do restauracji hotel Claassen ze znaną do dzisiaj nazwą „Biały Dworek”. Kawiarnia letnia przetrwała do końca lat trzydziestych, restauracja zwana później salą dancingową do lat pięćdziesiątych XX w. Dziś budynek hotelu po częściowej przebudowie nadal swoim wyglądem nawiązuje do tego z przed lat.
 

Rumia, wrzesień 2003 (aes)