Karta Pomocy

Top

Przydatne strony www:

Top 

Co to jest dysleksja rozwojowa ?

Są to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Spowodowane są zaburzeniami niektórych funkcji poznawczych, motorycznych i ich integracji, uwarunkowanymi nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego.
DYSLEKSJA - specyficzne trudności w czytaniu
DYSORTOGRAFIA - specyficzne trudności z opanowaniem poprawnej pisowni (w tym błędy ortograficzne)
DYSGRAFIA - niski poziom graficzny pisma

Objawy dysleksji rozwojowej

• opóźniony rozwój mowy;
• mała sprawność i koordynacja ruchów podczas zabaw ruchowych, samoobsługi, rysowania i pisania (brzydkie pismo);
• wadliwa wymowa, trudności z wypowiadaniem złożonych słów, błędy gramatyczne;
• trudności z różnicowaniem głosek podobnych oraz z wydzieleniem sylab, głosek ze słów i ich syntezą;
• trudności z wykonywaniem układanek i odtwarzaniem wzorów graficznych;
• oburęczność;
• mylenie prawej i lewej ręki;
• trudności w czytaniu pomimo dobrej inteligencji oraz braku zaniedbania środowiskowego i dydaktycznego;
• trudności z opanowaniem poprawnej pisowni: pismo zwierciadlane, mylenie liter podobnych pod względem kształtu (p-b-d-g), liter odpowiadających głoskom zbliżonym fonetycznie, opuszczanie liter, błędy ortograficzne pomimo znajomości zasad ortografii.

mgr Joanna Lelito
psycholog szkolny

Zasady pracy z dzieckiem w domu
	starać się zrozumieć możliwości i ograniczenia dziecka (dziecko nie jest leniwe czy niezdolne, ono po prostu potrzebuje właściwie ukierunkowanej pomocy); dbać o to, by dziecko systematycznie wykonywało zalecenia terapeutyczne; spokojnie omawiać napotkane trudności; umacniać poczucie własnej wartości dziecka, podkreślając jego dotychczasowe osiągnięcia i skupiając się na jego mocnych stronach; doceniać wysiłek dziecka, nawet jeśli nie przynosi on pożądanych efektów; zachęcać (ale nie zmuszać) dziecko do czytania dla przyjemności, podsuwając ciekawe książki i artykuły; w wypadku dużych trudności czytać wspólnie; umożliwić dziecku korzystanie z książki mówionej; pozwolić dziecku pisać ołówkiem – ułatwia to poprawianie błędów i zapobiega utrwalaniu niepoprawnych zapisów; jak najczęściej ćwiczyć pisanie z pamięci
	traktować trudności dziecka jako przejaw lenistwa lub niechęci do pracy; próbować mobilizować dziecko do pracy przez wyśmiewanie czy porównywanie z rodzeństwem lub kolegami; zwalniać dziecko z systematycznej pracy; odrabiać zadań domowych za dziecko; liczyć na natychmiastowe efekty; podważać autorytetu nauczycieli i terapeuty; podkreślać i poprawiać błędów podczas sprawdzania prac pisemnych
Opracowanie R. Czabaj „ORTOGRAFFITI. Przewodnik dla nauczyciela”

Top 

Co to jest nadpobudliwość psychoruchowa ?

• dziecko nie jest w stanie skoncentrować się na szczegółach podczas zajęć szkolnych, pracy lub w czasie wykonywania innych czynności, popełnia błędy wynikające z niedbalstwa,
• często ma trudności z utrzymaniem uwagi na zadaniach i grach.
• często wydaje się nie słuchać tego, co się do niego mówi,
• często nie stosuje się do podawanych kolejno instrukcji i ma kłopoty z doskoczeniem zadań szkolnych i wyplenianiem codziennych obowiązków, jednak nie z powodu przeciwstawiania się lub niezrozumienia instrukcji,
• często ma trudności z zorganizowaniem sobie pracy lub innych czynności,
• nie lubi, ociąga się lub unika rozpoczęcia zajęć wymagających dusznego wysiłku umysłowego – jak nauka szkolna lub odrabianie zadań domowych,
• często gubi rzeczy niezbędne do pracy lub innych zajęć Np.: zabawki, przybory szkolne, ołówki, książki, narzędzia,
• łatwo rozprasza się pod wpływem zewnętrznych bodźców,
• często zapomina o równych codziennych sprawach
   
  

• dziecko ma często nerwowe ruchy rąk lub stóp bądź nie jest w stanie usiedzieć w miejscu,
• wstaje z miejsca w czasie lekcji lub w innych sytuacjach wymagających spokojnego siedzenia,
• często chodzi po pomieszczeniu lub wspina się na meble w sytuacjach, gdy jest to zachowanie niewłaściwe – w szkole, w pracy, w domu,
• często ma trudności ze spokojnym bawieniem się lub odpoczywaniem,
• często jest w ruchu; „biega jak nakręcone”,
• często jest nadmiernie gadatliwe,
   
  

• często wyrywa się do odpowiedzi zanim pytanie zostanie sformułowane w całości,
• często ma kłopoty z zaczekaniem na swoją kolej,
• często przerywa lub przeszkadza innym (np.: wtrąca się do rozmowy lub zabawy).
   
  

Organizacja pracy z dzieckiem w domu.

1. Podziel dziecku zadania na kilka krótszych.
2. Mów krótko.
3. Rób przerwy, gdy widzisz, że dziecko się rozprasza.
4. Upewniaj się czy dziecko słucha i rozumie polecenia – poproś o powtórzenie polecenia.
5. Gdy dziecko zajmuje się czymś innym niż chcesz, przywołaj jego uwagę.
6. Podczas odrabiania lekcji wycisz telefon, wyłącz radio, telewizor i komputer.
7. Zastosuj technikę „pustego biurka” (puste biurko, gładkie ściany, zamknięte okno, zabawki i komputer zostają za drzwiami).
8. Chwal dziecko po skończeniu zadania.
    
   

mgr Joanna Lelito
psycholog szkolny

Top 

"Katalog rodzicielskich zachowań"

opracowany przez rodziców w trakcie kursów "Szkoła dla Rodziców"
zorganizowanych przez Oddział Warszawski PTD.