Na początku była... łąka, rosły na niej pieczarki, kwitły kwiaty. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych rozpoczęto budowę pierwszych bloków osiedla mieszkaniowego Janowo, największego w Rumi. Konieczne stało się utworzenie nowej szkoły, która mogłaby zaspokoić potrzeby mieszkańców i ich dzieci.
    W 1983 roku wytyczono ostatecznie teren pod budowę szkoły. Nadzór nad pracami oraz finansowanie inwestycji powierzono Spółdzielni Mieszkaniowej "Janowo". Rok później Gdańskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowej rozpoczęto wykopy pod budowę dwóch skrzydeł szkoły. Latem 1986 roku pierwszy segment był gotowy.
    W kwietniu 1986 roku Inspektor Oświaty i Wychowania powierzył stanowisko dyrektora placówki, mgr Reginie Mazurowskiej. Jej pierwszym zadaniem było podjęcie stosownych kroków, umożliwiających rozpoczęcie nauki dzieciom z klas I-III.
    Całe wakacje trwały wytężone prace, mające na celu wyposażenie budynku w niezbędne meble, sprzęt, pomoce dydaktyczne.
    Dzięki zaangażowaniu żołnierzy z Jednostki Wojskowej w Dębogórzu, członków Komitetu Obwodowego Samorządu Mieszkaniowego nr 9, rodziców przyszłych uczniów i dyr. Mazurowskiej, pierwszego września 1986 roku nastąpiła uroczysta inauguracja roku szkolnego 1986/87.
    Od tej chwili szkoła stała się drugim domem dla 743 uczniów z klas I-III oraz klas "0", uczących się pod kierunkiem 37 nauczycieli.
    Nadal trwały prace budowlane drugiego segmentu, 30 XII 1987 r. został oddany do użytku.
    Zaistniały wreszcie warunki do przejęcia z sąsiednich, przepełnionych szkół uczniów starszych klas, obojętnych obwodem SP Nr 9. Stało się tak w roku szkolnym 1988/89. Rok ten przyniósł i inne zmiany, na stanowisko dyrektora szkoły powołany został mgr Piotr Mazurowski. Szkole stale przybywało uczniów. Ich liczba wzrosła do 1709, jednakże szkoła nie była pełną placówką oświatową, gdyż uczęszczały tu dzieci i młodzież klas I-VII oraz klas "0".Dopiero w roku szkolnym 1989/90 SP Nr 9 liczyła 61 oddziałów klas I-VIII i oddziałów przedszkolnych, 1929 uczniów oraz 114 nauczycieli.
    Ponieważ mieszkańców osiedla przybywało, a w wiek szkolny wchodziły dzieci wyżu demograficznego, uległy pogorszeniu warunki organizacyjne i dydaktyczno-wychowawcze.
   Wprowadzono zmianowość, zajęcia rozpoczynały się o 7.30, a kończyły o godz. 17.15. Utrudnieniem był brak sali gimnastycznej, lekcje wychowania fizycznego odbywały się na korytarzu. Mimo to, mając na uwadze dzieci szczególnie usportowione, dyrektor Mazurowski zadecydował o utworzeniu w roku szkolnym 1990/91 klasy sportowej na poziomie klasy V, o rozszerzonym programie kultury fizycznej, realizowanej pod kierunkiem nauczyciela-trenera Piotra Taube.
    Uczniowie tej klasy wielokrotnie reprezentowali szkołę w zawodach sportowych, osiągając najwyższe sukcesy.
27 XII 1990 roku dyrektor Mazurowski złożył dymisję.
    W drodze konkursu z dniem 25 I 1991 roku stanowisko dyrektora na 5-letnią kadencję objęła Lucyna Oglęcka.
Dzięki energicznym działaniom dyrektor Oglęckiej, w czerwcu 1991 roku oddany został do użytku obiekt sportowy, nad którym prace trwały od 1988 roku. Duża sala gimnastyczna otoczona została balustradą, stając się w ten sposób widownią dla obserwatorów zmagań sportowych. Ponieważ często sala służy za aulę, przy dużym zaangażowaniu ówczesnego Komitetu Rodzicielskiego, dokonano jej nagłośnienia, sterowanego ze specjalnie przystosowanego pomieszczenia. Zbudowano składaną scenę, zakupiono wykładzinę, poprawiając akustykę sali.
Dzięki zmianie projektu stało się możliwe utworzenie czwartej sali gimnastycznej, tzw. tenisowej, przebieralnie wyposażone zostały w prysznice.
    Zagospodarowano pomieszczenia, znajdujące się w III segmencie, tworząc sale lekcyjne, które nieco rozluźniły sytuację w coraz bardziej przeciążonej szkole.
    Problemy finansowe spowodowały, że budynek szkolny, choć gotowy, nie przypominał szkoły w pełnym tego słowa znaczeniu. Brakowało boisk, zagospodarowania terenu...
    Wiosną 1993 roku udało się doprowadzić te prace do końca. Dzięki zarobionym przez szkołę funduszom i współpracy rodziców, ułożono chodniki, ogrodzono teren, wyposażono szatnie w indywidualne szafki.
    Kolejnym zadaniem do rozwiązania było zazielenienie obszernej, bo liczącej ok. 18 tys. metrów kwadratowych, posesji. Pomocą służyła Spółdzielnia Mieszkaniowa "Janowo" oraz kol. Janina Szulc, dostarczając ogółem ponad 200 szt. drzewek i krzewów. Trawę i kwiaty zakupiono dzięki poparciu rodziców i w ten sposób szkoła zaczęła rozkwitać.
    28 maja 1993 roku przestała być zwykłą, anonimową placówką oświatową, otrzymała imię kapitana żeglugi wielkiej, Karola Olgierda Borchardta. Sztandar szkoły poświęcił arcybiskup Tadeusz Gocłowski. Na uroczystość przybyli m. in. Burmistrz miasta Rumi, dr Jan Klawiter, wiceadmirał Roman Krzyżelewski, dyrektor Polskich Linii Oceanicznych Aleksander Kowalski, rektor Wyższej Szkoły Morskiej prof. Józef Lisowski, wicekurator dr Ferdynand Foissart, wizytator Kuratorium Oświaty Teresa Dyszlewicz, rodzice i sympatycy szkoły.
    Gościem honorowym była córka Kapitana, Danuta Borchardt-Lane, która przyjechała ze Stanów Zjednoczonych. Jej ciepłe, pełne serdecznych słów listy, kierowane na adres szkoły, świadczą o łączących nas więzach przyjaźni.

    Na wyeksponowanym miejscu zawisł portret kpt. ż. w. Karola Olgierda Borchardta, którego fundatorką jest córka Kapitana , p. Danuta Borchardt-Lane, autorstwa artysty plastyka.
    Troska o dzieci, które szczególnie trudno radzą sobie z otaczającą rzeczywistością, spowodowała otwarcie w bieżącym roku szkolnym gabinetów terapii. Zajęcia terapeutyczne prowadzą przeszkoleni nauczyciele, którymi nie każda placówka może się poszczycić. Jednocześnie odbywają się zajęcia wyrównawcze, które w "dziewiątce" nigdy nie uległy zawieszeniu.
    Mając na uwadze dzieci o szczególnych uzdolnieniach matematycznych, w roku szkolnym 1995/96 utworzono klasę matematyczną na poziomie klas IV, realizującą innowacyjny program nauczania.
    W styczniu 1996 roku zakończyła się kompleksowa wizytacja szkoły, przeprowadzona przez wizytatora Kuratorium Oświaty w Gdańsku, który zrezygnował z rozpisania nowego konkursu i przedłużył sprawowanie urzędu przez panią dyrektor Lucynę Oglęcką na następną pięcioletnią kadencję. Będzie więc ona dyrektorem, który wprowadzi szkołę w XXI wiek.
1.09.1997 - powstaje Zespół Szkół Ogólnokształcących - Szkoła Podstawowa Nr 9 i II Liceum Ogólnokształcące.
W rankingu szkół podstawowych przeprowadzonym przez wizytatora kuratorium p. Teresę Dyszlewicz w 1998 r. SP - 9 jest na 27 miejscu spośród 120 szkół podstawowych Trójmiasta (kryterium - średnia statystyczna liczby uczniów  i laureatów konkursów przedmiotowych w klasie),